SWEET

SWEET

หวาน

หวาน

แต่ฉันไม่ชอบหรอกนะ

Tear

Tear

"ฉันร้องไห้

ความเศร้ามหาศาล

เพียงน้ำตาหยดเดียว"

Blue Dog

Blue Dog

"I am Blue Dog

When the world cry

I always try to make sound Bok! bok!"

Collage ชิ้นแรกๆ สีแสบดีมั้ยเอ่ย

น้องหมาสีน้ำเงินบนพื้นเหลืองจี๊ด ขอบอกว่าอย่าจ้องนานจะหน้ามืดได้

อยากได้ Quote ที่หล่อกว่านี้แต่เผอิญว่าหยิบหนังสือพิมพ์มาเล่มเดียว...ก็หยวนๆไป

ส่วนรอยดำๆ นี่ได้มาด้วยความชุ่ยของเราที่ไม่ยอมเช็ดมือให้สะอาด พอแปะกระดาษ สีดำมันเลยติดไปด้วย

แหม...แต่ก็แนวไปอีกแบบนะ ว่ามั้ย ^_^

ปล.ก่อนหน้านี้ยืมหนังสือ 100 Characters จากออฟฟิศมา

ด้วยความที่เราใช้สีไม่ค่อยเก่งเล่มนี้เลยเหมือนตำราชั้นดี

นอกจากดูสีแล้วยังเพลินๆ กับงานของศิลปินหลายๆ คน

อยากมีงานลงหนังสือกับเขาบ้างจัง

สวัสดี Blog

MR CHeSTNuT


สวัสดี

ตรุษจีนนี้ว่าจะเพิ่มความยุ่งยากให้ชีวิตอีกนิดด้วยการงอก Blog เพิ่มซักอัน

ไม่ใช่ว่ามีเรื่องอะไรให้เขียนมากมาย ตรงกันข้ามเลย เดี๋ยวนี้จะเขียนอะไรรู้สึกมันฝืดมือซะด้วยซ้ำ

ด้วยเชื่อว่าชีวิตมันช่างสั้นและไม่มีอะไรแน่นอน ถ้ามีโอกาสเราควรทำอะไร "เยอะๆ" เข้าไว้

เริ่มด้วยอะไรที่ชอบ ที่ชอบ ก็ไม่เลว

หรือถ้าไม่รู้ว่าชอบอะไร ก็ทำอะไรที่ใกล้มือใกล้ตีนตัวเองก็ยังดี



อะไรที่ชอบของเรา ในที่นี้ขอเรียกว่า "เรื่องคลั่ง"

เรื่องคลั่งของเราคือศิลปะ

ชอบวาดรูปมาตั้งแต่เด็กก็จริงแต่ตอนนี้ไม่ได้ยังชีพด้วยงานศิลปะ

ขีดเขียนไปวันๆ เลื่อนลอย ล่องลอย และบัวลอย (เอ่อ...อยากกิน)

จนวันนึงค้นพบว่าชีวิตด้านการงานของตัวเองมันช่างเรื่อยเปื่อยเฉื่อยแฉะเหลือเกิน

ไม่เคยจริงจังกับอะไร อยู่ไปวันๆ ความฝันก็ไม่มี

อย่างนั้นจะดีเหรอ?



ไม่ดีหรอก...

ว่าแล้วก็หยิบกระดาษ ดินสอ ปากกา พู่กัน จานสี หลอดสี และอื่นๆ ออกมา

นั่งวาดอย่างบ้าคลั่ง สลับกับอาการปวดหลัง

จากกระดาษปอนด์ขนาดโปสการ์ดที่มีภาพวาดสีน้ำห่วยๆ ตามฝีมืออ่อนหัด

มาเป็นกระดาษปอนด์ขนาดโปสการ์ดเท่าเดิมแต่มีภาพวาดสีอะคลิลิกแสบตา

ลองวาดลายด้วยปากกาก็สนุกดีไปอีกแบบ

วาดบนกระดาษปอนด์ชักเบื่อ เปลี่ยนมาวาดลงผ้าใบบ้าง กล่องบ้าง หินบ้าง

เออ...มันสนุกดีนี่นา

รู้ตัวอีกทีในกล่องกระดาษแข็งขนาดย่อมก็มีกระดาษปอนด์ขนาดโปสการ์ดเต็มไปหมด



จะให้มันมานอนเศร้าอยู่ในกล่องก็กระไร

หยิบเข้าเครื่องสแกนแปลงร่างเป็นไฟล์แล้วยัดลง Space อวดชาวบ้านดีกว่า

ประพฤติตนเยี่ยงนี้มาหลายเดือน กระทั่งเพื่อนผู้สู่รู้บ่นว่า "Space แกหนักมาก โหลดนานชิบหาย"

กลับมาคิด คิด สลับกับดู ดู ก็เห็นจะจริงอย่างเพื่อนว่า

Space เราเรื่องพล่ามก็เยอะ รูปก็เยอะ มันช่างแออัดเป็นที่สุด

เห็นควรแล้วว่าต้องทำอะไรซักอย่าง ทำอะไรซักอย่าง



และในวันที่มีเสียงประทัดโหยหวนประกอบกับลมร้อนพัดเข้าทางหน้าบ้าน

Blog ใหม่ของเราก็โผล่พ้นน้ำ

ให้ชื่อมันว่า "CollageCantoAndSoOn"

(อย่าไปหาที่มามันเลย ไว้คิดได้หล่อๆ แล้วค่อยมาบอกอีกที)

พยายามให้เป็น Blog ที่ไม่พล่าม มีไว้อวดงานอย่างเดียวดีกว่านะว่ามั้ย



สุดท้ายนี้ก็...ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ สวัสดี

สวัสดี